“Osmolarność filmu łzowego- nowoczesny parametr w diagnostyce oraz monitorowaniu zaburzeń powierzchni oka”
Powierzchnia oka jest wrażliwym układem posiadającym wiele składników. Ważnym elementem tego systemu jest film łzowy, który nawilża, odżywia i ochrania powierzchnię oka przed działaniem środowiska. Zdrowy film łzowy poza właściwościami przeciwdrobnoustrojowymi posiada cztery cechy fizyczne:
pH, osmolarność, lepkość i napięcie powierzchniowe. Poziom pH określa kwasowość, zasadowość lub neutralność filmu łzowego. Osmolarność to innymi słowy koncentracja rozpuszczonych w roztworze cząstek. Lepkością określamy zdolność płynu do przeciwstawiania się sile powodującej jego przepływ. Napięcie powierzchniowe jest własnością płynów polegającą na tym, że z powodu niezrównoważonych sił molekularnych na lub przy powierzchni, przybiera ona własności przypominające elastyczną błonę.
Badanie osmolarności filmu posiada wysoką wartość predykcyjną na poziomie 89%. Co oznacza, iż 89% pozytywnych testów koreluje z postawieniem diagnozy. Unormowanie osmolarności w terapii zaburzeń powierzchni oka związane jest z polepszeniem funkcji aparatu łzowego. Wartości powyżej 308 mOsm/L lub różnica powyżej 8 mOsm/L pomiędzy oczami, wskazują na istotne zaburzenia powierzchni oka, w tym również zespół suchego oka. Test ten w sposób szybki oraz bezbolesny używany jest przy rozpoznaniu oraz monitorowaniu zespołu suchego oka. Osmolarność ma tendencje do ulegania poprawie szybciej niż ustępowanie objawów klinicznych- związane to jest z procesem remodelowania nerwów rogówkowych i tzw down-regulacji nocyceptorów.
Zaburzenia powierzchni oka wpływają istotnie na ostrość wzroku oraz na wynik pooperacyjny po zabiegach okulistycznych. W pracy Epitropoulos i wsp. udowodnili, iż pomiar osmolarności przed operacją zaćmy pozwala zmniejszyć błędy refrakcyjne u pacjentów z wątpliwymi pomiarami keratometrycznymi.
Osmolarność jest łatwym i szybkim badaniem w diagnostyce zespołu suchego oka, razem z wywiadem, badaniem przedmiotowym oraz badaniem poziomu MMP-9 (biomarker stanu zapalnego) w sposób bardzo szczegółowy pozwala poznać patomechanizm zaburzeń oraz przyczynę dolegliwości pacjentów.
Zapraszamy do zapoznania się z pełnym artykułem TUTAJ