“Choroba Coats’a – diagnostyka i leczenie”
Choroba Coats’a to niedziedziczne, wrodzone schorzenie, w którym dochodzi do uszkodzenia naczyń siatkówki. Objawia się obecnością teleangiektazji oraz wysięków. Trudność diagnostyczna w przypadku tej jednostki chorobowej wiąże się z dużym podobieństwem do zmian występujących w siatkówczaku.
Ze względu na postępujący charakter choroby, ważne jest wczesne wykrycie i prawidłowe prowadzenie leczenia. Schorzenie ma swój początek się zwykle do 10 r. ż., zdarzają się przypadki wykrycia choroby u osób dorosłych, ale występuje to niezwykle rzadko.
Schorzenie miewa różny przebieg, może dawać charakterystyczny obraz kliniczny jak i być zupełnie bezobjawowa i stwierdzona przypadkowo w rutynowym badaniu okulistycznym.
Objawy, które są najbardziej charakterystyczne, ale nie patognomoniczne i mogą sugerować powyższą chorobę to: obniżona ostrość wzroku, zez i leukokoria.
Chorobę Coats’a należy różnicować przede wszystkich z siatkówczakiem, następnie z naczyniakami siatkówki, retinopatią wcześniaczą i toksokarozą.
W 2000 roku zaproponowano klasyfikację zmian na dnie oka w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Stadium pierwsze charakteryzuje się obecnością teleangiektazji i tętniakowatymi poszerzeniami naczyń. Przypadki z jaskrą wtórną i całkowitym odwarstwieniem siatkówki zalicza się odpowiednio do stadium 4 i 5. Dokładny podział znajdziemy w artykule.
Najistotniejszymi badaniami pozwalającymi na postawienie prawidłowej diagnozy są: ocena dna oka (u dzieci nierzadko wymaga badania w znieczuleniu ogólnym).
Wykonanie zdjęcia dna oka jest przydatne w późniejszym monitorowaniu i ocenie progresji zmian. Angiografia fluoresceinowa pozwala na ocenę nieprawidłowości naczyniowych.
W przypadkach nietypowych oraz trudnych do zdiagnozowania pomocne może być obrazowanie za pomocą CT lub MRI.
Wybór metody leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby: w łagodnych stadiach zwykle stosuje się fotokoagulację. W kolejnych stadiach może być wskazana kriokoagulacja. Zastrzyki wewnątrzgałkowe dają również nowe możliwości leczenia w przypadku bardziej zaawansowanych zmian. Stosuje się również terapię skojarzoną w postaci doszklistkowego podania triamcynolonu i anty-VEGF przed lub podczas wykonywania ablacji, co pozwala na szybką stabilizację stanu miejscowego oka.
Leczenie operacyjne jest zarezerwowane dla zaawansowanych przypadków, w których leczenie zachowawcze nie jest skuteczne.
Pomimo, że od opisania pierwszego przypadku choroby Coats’a minęło już ponad 100 lat metody leczenia wymagają ciągłych udoskonaleń. Wczesna identyfikacja i szybkie wdrożenie skutecznej terapii przyczynia się do lepszej kontroli choroby.
Dokładny opis stopnia zaawansowania i metod leczenia w poszczególnych stadiach
w pełnej treści artykułu. Link poniżej.
Źródło: LINK
Na podstawie: „How to Diagnose and Manage Coats’ Disease.” Intravitreal therapy represents an exciting addition to traditional ablative techniques for this retinal vascular disorder. John D. Pitcher III, MD, and Carl D. Regillo, MD, Philadelphia
doi: 10.1097/ICO.0000000000001245
źródło zdjęcia: “This image was originally published in the Retina Image Bank® website. Author. Photographer. Title. Retina Image Bank. Year; Image Number. © the American Society of Retina Specialists.”
