„Substytuty ciała szklistego: stare i nowe materiały w chirurgii witreoretinalnej.”
Chirurgia witreoretinalna jako metoda leczenia schorzeń w obrębie odcinka tylnego gałki ocznej jest jedną z częstszych procedur wykonywanych na oddziałach okulistycznych. Witrektomia jest niezbędna np. w przypadku odwarstwienia siatkówki. W związku z tym, że podczas operacji ciało szkliste jest usuwane, wymagane jest podanie jego substytutu.
Ciało szkliste jest przezroczystym żelem, który wypełnia przestrzeń pomiędzy soczewką a siatkówką. 98-99% masy stanowi woda, szklistka jest naturalnym polimerowym hydrożelem o cząsteczkowej strukturze włókien kolagenowych i kwasu hialuronowego. Jako żel ma właściwości zarówno ciała stałego i cieczy. Oprócz swojego udziału w krążeniu metabolitów, ma za zadanie utrzymać odpowiednie ciśnienie hydrostatyczne, tak aby siatkówka była przyłożona.
Idealny substytut ciała szklistego powinien być do niego podobny pod względem zarówno funkcjonalnym jak i strukturalnym. Powinien mieć właściwości wiskoelastyczne, być przezroczysty oraz utrzymywać prawidłowe ciśnienie wewnątrzgałkowe. Materiał, który miałby zastępować szklistkę musi być nietoksyczny dla innych struktur gałki ocznej, nie ulegać biodegradacji, być łatwo dostępny oraz nietrudny do przechowywania. Obecnie na rynku występuje kilka substytutów ciała szklistego, jednak każdy ma swoje wady i zalety. Dlatego nadal trwają badania nad materiałem, który będzie spełniał wszystkie wymagania chirurgów witreoretinalnych i dawał pożądane efekty.
Obecnie występują trzy formy zamienników ciała szklistego: gazy, płyny oraz polimery. Mamy do wyboru: powietrze, gaz SF6, gaz C3F8; fluoropochodne węglowodorów (PFCL), eemifluorowane alkany (SFA), oleje silikonowe (SO), ciężkie oleje silikonowe (HSO) oraz hydrożele, czyli syntetyczne polimery. Polimery jak do tej pory stosowane są w eksperymentalnie, ponieważ powodują aktywację układu autoimmunologicznego.
Obecnie prowadzone są badania nad nowymi materiałami pozwalającymi zastąpić ciało szkliste. Bioinżynierowie donoszą o obiecujących wynikach badań w zastosowaniu elastomerów u królików. Hayashi i współpracownicy zgłosili nową klasę hydrożeli, które dzięki swoim właściwościom przez ponad rok były w stanie zastępować ciało szkliste bez dodatkowych efektów ubocznych.
Przez wiele lat uważano, że ciało szkliste odgrywa jedynie marginalną rolę w funkcjonowaniu i anatomii oka. Wraz z rozwojem chirurgii witreoretinalnej okazało się jak jest ważne dla utrzymania optymalnego środowiska dla siatkówki i otaczających tkanek. Dlatego badania nad nowymi substytutami, które pozwolą na wyeliminowanie działań niepożądanych oraz zapewnią prawidłowe funkcjonowanie oka są koniecznością w dzisiejszych czasach.
Na podstawie: Vitreous Substitutes: Old and New Materials in Vitreoretinal Surgery. Camilla Alovisi, Claudio Panico,Ugo de Sanctis, and Chiara M. Eandi Published 13 July 2017
Pełna treść artykułu: LINK LINK
