“Topografia rogówki – czyli wartościowe badanie przed operacją zaćmy.”
Nowoczesne soczewki wewnątrzagałkowe wymagają odpowiedniej selekcji pacjentów przed operacją zaćmy. W wytycznych dotyczących przygotowania pacjentów do operacji obowiązkowe jest wykonanie takich badań jak: autorefraktometria, ocena ostrości wzroku, badanie przedniego odcinka w lampie szczelinowej, ocena dna oka, pomiar IOP, ocena liczby komórek śródbłonka rogówki, usg gałki ocznej przy braku wglądu na dno oka oraz biometria z autorefraktometrią. Jednym z badań dodatkowych wykonywanych w szczególnych przypadkach jest topografia rogówki. W przeciwieństwie do badań standardowych topografia rogówki pozwala na dokładną ocenę powierzchni oka. Badanie to może być szczególnie ważnym narzędziem przy kwalifikacji do odpowiedniego rodzaju soczewki. Jak się okazuje pacjenci z nieregularnym astygmatyzmem przeważnie nie nadają się do wszczepienia soczewek multifokalnych czy torycznych. Topografia pozwala także wykrycie wielu patologii przedniego odcinka, a co za tym idzie odpowiednie przygotowanie pacjenta do operacji.
Autor tekstu zwraca uwagę na znaczenie badania w chorobach przedniego odcinka między innymi takich jak: suche oko czy zapalenie brzegów powiek. W badaniach zauważono, że większość pacjentów nie miało objawów zespołu suchego oka, jednak po wykonaniu pomiaru czasu przerwania filmu łzowego okazało się, że u wielu ten czas wynosi poniżej 5 sekund (Wyniki i interpretacja: > 10 s wynik prawidłowy, <10 s oznacza jego skrócenie i zwiększenie prawdopodobieństwa występowania zaburzeń warstwy lipidowej, < 5 s oznacza zespół zaburzeń nawilżania powierzchni oka z niestabilnością filmu łzowego). Stabilność filmu łzowego jest natomiast ważna przy wykonywaniu autokeratometrii automatycznej oraz kalkulacji soczewki, jej zaburzenia mogą mieć potem swoje odzwierciedlenie w pooperacyjnej ostrości wzroku. Objawy zespołu suchego oka mogą być zauważone przez pacjenta dopiero po operacji zaćmy. Nieświadomość istnienia choroby przed operacją może być przyczyną wiązania dolegliwości z przebytym zabiegiem oraz niepotrzebnych pretensji do lekarzy.
Kolejną chorobą, która może być łatwo przeoczona w badaniu w lampie szczelinowej jest dystrofia nabłonka błony podstawnej rogówki (EBMD), niezauważona prowadzi do pooperacyjnych niespodzianek refrakcyjnych ku niezadowoleniu pacjenta. EMBD może dawać także zaburzone wyniki keratometrii, dlatego wykrycie dystrofii i odpowiednie zajęcie się tym tematem przed operacją jest tak ważne.
Coraz częściej operatorzy mają do czynienia z pacjentami po przebytych operacjach korekcyjnych wzroku. Jest to kolejne zagadnienie przy którym topografia rogówki wydaje się być niezbędna. Dzięki niej można ocenić czy stworzona strefa optyczna znajduje się centralnie czy nie. Również w przypadku astygmatyzmu czy stożka rogówki prawidłowa ocena rogówki pozwala zapobiegać błędom refrakcji, a także ma istotny wpływ na postępowanie z pacjentem.
W dobie najnowszych technologii szczególnie wartościowe jest połączenie wykonania topografii rogówki wraz oceną przedniego odcinka w Optycznej Koherencyjnej Tomografii drugiej generacji.
Dokładne zastosowanie topografii rogówki, przykłady i opisy przypadków znajdziemy w pełnej treści artykułu: TUTAJ
Na podstawie: “Importance of Performing Corneal Topography Before Cataract Surgery” Jennifer Loh, MD Ophthalmologist, South Florida Vision Associates, Fort Lauderdale, Florida, US
