“Preparat anty-VEGF w kroplach podawanych do worka spojówkowego tak samo skuteczny jak zastrzyki doszklistkowe?”
Naukowcy z University of Birmingham wynaleźli metodę, która może zrewolucjonizować sposób leczenia pacjentów z wysiękową postacią AMD. Dzięki zastosowaniu CPP (cell-penetrating peptide) udało im się stworzyć krople z anty-VEGF, które po podaniu do worka spojówkowego przenikają do siatkówki uzyskując terapeutyczne stężenia. Do tej pory, aby uzyskać skuteczność w leczeniu konieczne było podanie leku do komory ciała szklistego, gdyż po podaniu na powierzchnię gałki ocznej nie przenikał on do siatkówki.
CPP jest cząsteczką, która w dotychczasowych badaniach umożliwiała transport małych cząsteczek do komórek siatkówki po podaniu podsiatkówkowym. Jednakże jego zdolność do przenikania licznych warstw gałki ocznej i transportu tak dużych cząsteczek jak leki anty-VEGF pozostawała nieznana. Zespół Dr Cogan zbadał zachowanie się ranibizumabu i bevacizumabu w połączeniu z CPP in vivo (na szczurach) i ex vivo (świńskie gałki oczne). Już po 30 min obydwa leki uzyskiwały klinicznie znaczące stężenia w siatkówce szczurów, a w przypadku świńskich gałek ocznych po 45 min. Stężenia te rosły przez następną godzinę, a po 24 godzinach leki były niewykrywane w tkankach.
Następnie naukowcy porównywali skuteczność podawania kropli w schemacie 2 x dziennie z podaniem pojedynczej iniekcji doszklistkowej anty-VEGF lub deksametazonu na modelu mysim choroby (CNV). Myszy otrzymujące krople z anty-VEGF + CPP wykazywały znaczne zmniejszenie się zmian o charakterze CNV w stosunku do grupy otrzymującej kropli z samym lekiem. Poprawa była porównywalna do tej obserwowanej u grup po podaniu iniekcji sterydu lub anty-VEGF. Dodatkowo nie zauważono żadnych efektów toksycznych CPP na tkanki, podczas gdy iniekcje doszklistkowe mogą skutkować licznymi powikłaniami jak odwarstwienie siatkówki, zapalenie błony naczyniowej lub nawet zapalenie wnętrza gałki ocznej.
Jeśli wyniki prób na zwierzętach zostaną potwierdzone w badaniach klinicznych z udziałem pacjentów chorujących na wysiękową postać AMD spowoduje to rewolucję w terapii. Problem kosztów i dostępności iniekcji oraz możliwych powikłań powoduje obecnie, że wielu chorych pozostaje nieleczonych. Uproszczenie metody podawania leku mogłoby zapobiec praktycznej ślepocie w wielu przypadkach.
Artykuł źródłowy dostępny TUTAJ
Na podstawie: : Felicity de Cogan, Lisa J. Hill, Aisling Lynch, Peter J. Morgan-Warren, Judith Lechner, Matthew R. Berwick, Anna F. A. Peacock, Mei Chen, Robert A. H. Scott, Heping Xu, Ann Logan; Topical Delivery of Anti-VEGF Drugs to the Ocular Posterior Segment Using Cell-Penetrating Peptides. Invest. Ophthalmol. Vis. Sci. 2017;58(5):2578-2590. doi: 10.1167/iovs.16-20072.
.
