“Doszklistkowa iniekcja Melphalanu w rozsiewie nowotworowym wewnątrz ciała szklistego. Pierwsze doświadczenia w Chinach. ”
Siatkówczak jako najczęstszy pierwotny wewnątrzgałkowy nowotwór złośliwy u dzieci jest nie lada wyzwaniem dla współczesnej medycyny. Na całym świecie prowadzone są badania nad nowymi metodami pozwalającymi zahamować rozwój choroby.
Na początku 2016 roku ukazały się wyniki wstępnych analiz prowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu Medycznego w Szanghaju i w Pekinie na temat zastosowania Melphalanu (Alkeran) w postaci iniekcji doszklistkowej w przebiegu rozsiewu nowotworowego. Melphalan jest aktywnym L- izomerem związku, pierwszy raz został zsyntetyzowany w 1953 roku przez Bergela i Stocka. Związek ten jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, jest cytostatykiem hamującym cykl komórkowego. Głównym zastosowaniem Alkeranu do tej pory było leczenie szpiczaka mnogiego.
Celem badania przeprowadzonego wśród chińskich pacjentów była ocena skuteczności zastosowania doszklistkowych iniekcji wyżej opisanego leku w guzach rozsianych wewnątrz gałki ocznej. Badanie kliniczne przeprowadzono na 17 pacjentach(19 oczu) z aktywnymi zmianami rozsianymi wewnątrz ciała szklistego w przebiegu siatkówczaka. W leczeniu stosowano serię doszklistkowych iniekcji 20ug melphalanu. Sam zabieg odbywał się w znieczuleniu ogólnym. Dawka Melphalanu miała istotne znaczenie. Optymalną dawkę uznano za 20 ug, opierając się na podstawie badań przeprowadzonych przez innych naukowców. Ghassemi i Shields zgłosili, że dawka 50ug może prowadzić do wylewów podsiatkówkowych oraz ciężkiej hipotonii. W innych raportach, Ghassemi i wsp., zastosowali 40 ug melphalanu i nie zaobserwowali zmian w ERG. Uważa się, że dawka poniżej 30 ug jest bezpieczna dla siatkówki, a oceniając bezpieczeństwo konkretnej dawki należałoby wziąć pod uwagę też inne badania, takie jak: ostrość wzroku, VPV, angiografię fluoresceinową oraz OCT.
W międzynarodowej klasyfikacji siatkówczaka, w grupie B było 1 oko, w C 5 oczu,
w D 11 oczu, w E 2 oczu. Do każdego oka średnio podano po 6 iniekcji (przedział 1-15) z odstępami pomiędzy kolejnymi zastrzykami ok 2-4 tygodni.
Wyniki: Zadowalające wyniki i i satysfakcjonującą kontrolę rozsiewu nowotworowego uzyskano w 16 na 19 oczu (84.21%). Pacjenci obserwowani byli przeciętnie przez okres ok 27 miesięcy(przedział 17-42 miesięcy). Zauważono znaczące różnice w odpowiedzi na miejscowe leczenie w przypadku różnych rodzajów rozsiewów
Melphalan jako silny chemioterapeutyk oprócz działań leczniczych ma też swoje działania niepożądane. Na podstawie badań pacjentów po przeprowadzonych zabiegach doszklistkowych zaobserwowano powikłania takie jak: wylew krwi do ciała szklistego czy też zmiany barwnikowe siatkówki o charakterze “pieprzu i soli”. Podczas kolejnych badań kontrolnych nie było przypadku rozrostu okołogałkowego, ani przerzutów systemowych.
Naukowcy przeprowadzający powyższe badanie doszli do wniosku, że wewnątrzgałkowe podanie melphalanu pozwoliło na dobrą kontrolę procesu rozrostowego, bez rozsiewu systemowego. Pomimo, że lek wykazuje działania niepożądane jego toksyczność jest akceptowalna i korzyści z zastosowania przewyższają możliwe powikłania.
Na podstawie: Clinical Study, Intravitreal Melphalan for Vitreous Seeds: Initial Experience in China. Xunda Ji, Peiyan Hua, Jing Li, Jiakai Li, Junyang Zhao and Peiquan Zhao. Department of Ophthalmology, Xinhua Hospital, Shanghai Jiao Tong University School of Medicine, China. Department of Ophthalmology, Beijing Children’s Hospital, Capital Medical University, China
