Argus II – nadzieja dla pacjentów ze zwyrodnieniami siatkówki.
U pacjentów ze zwyrodnieniami siatkówki obecnie rozpowszechnione opcje terapeutyczne są bardzo ograniczone. Pomimo badań nad różnymi metodami naprawy lub zastąpienia tej kluczowej dla widzenia części oka wciąż nie wprowadzono skutecznej metody przywracającej wzrok pacjentom cierpiącym z powodu różnych retinopatii. Testowane są terapie z użyciem komórek macierzystych, terapii genowej oraz elektronicznych protez. W najnowszym numerze amerykańskiego „Ophthalmology” przedstawiono wyniki pięcioletnich obserwacji pacjentów, którym wszczepiono protezę Argus II System.
Argus II System składa się z implantu umieszczanego w tylnej części gałki ocznej, okularów z kamerą oraz urządzenia przetwarzającego dane wizualne. Umożliwia on odbieranie bodźców wzrokowych i dostarczanie ich do włókien nerwowych pacjenta z ominięciem uszkodzonych fotoreceptorów siatkówki. Obraz z kamery przekazywany jest do urządzenia noszonego na pasku wokół brzucha lub klatki piersiowej, które w czasie rzeczywistym zamienia go na mapę jasności i przesyła za pomocą fal radiowych do implantu umieszczonego na opasce w tylnym biegunie gałki ocznej. Implant ma 60 elektrod umocowanych w okolicy plamki, które po skonwertowaniu danych o mapie jasności na impulsy elektryczne przesyłają pobudzenie odbierane przez zachowane komórki zwojowe siatkówki.
Przedstawione badanie miało na celu ocenę bezpieczeństwa stosowania protezy oraz jej skuteczności. W latach 2007-2009 wszczepiono w 10 ośrodkach w Stanach Zjednoczonych Argus II System do jednego oka każdego z 30 pacjentów, a następnie prowadzono 5-letnią obserwację. Sprawdzano występowanie niepożądanych efektów ubocznych oraz funkcje wzrokowe z włączonym i wyłączonym systemem.
Najczęstszymi poważnymi powikłaniami były erozje spojówki, hipotonia i odwarstwienia siatkówki (po 13,3 %). Rzadziej występowały rozejście się spojówki, podejrzenie zapalenia wnętrza gałki ocznej, zapalenie błony naczyniowej, malacje i zmętnienia rogówki. U 3 pacjentów usunięto implanty przed ukończeniem badania z powodu nawracających erozji spojówki. U 2 pacjentów Argus II System przestał działać prawidłowo w 4 roku obserwacji z powodu problemów z przesyłem danych drogą radiową pomiędzy urządzeniem przetwarzającym dane wizualne a anteną implantu.
Funkcje wzrokowe były sprawdzane za pomocą różnych testów w tym: oceny ostrości wzroku w skali logMAR, zdolności do wskazywania kierunku poruszania się punktu, lokalizowania przedmiotów oraz wykonywania prostych czynności (takich jak otwieranie klamką drzwi, podążanie za namalowaną na podłodze białą linią). We wszystkich testach zaobserwowano poprawę wyników przy włączonym Argus II System w stosunku do używania jedynie widzenia resztkowego pacjenta. U żadnego z pacjentów widzenie resztkowe nie dawało ostrości wzroku przekraczającej 2,9 w skali logMAR. Przy zastosowaniu Argus II System 27% do 48% pacjentów uzyskiwało 2.9 logMAR i więcej.
Badanie pokazuje, że Argus II System stanowi terapię wartą obserwacji i dalszych badań, która w przyszłości może przywrócić wzrok milionom cierpiącym z powodu ślepoty wywołanej schorzeniami siatkówki.
Pełny artykuł dostępny pod adresem link
