“Selektywna Trabekuloplastyka Laserowa jako ważne narzędzie w zidywidualizowanym podejściu do leczenia jaskry.”
Jaskra jako nieuleczalna choroba wymaga stałego wdrażania nowych metod i innowacji, które pozwolą zapobiegać utracie wzroku. Głównym celem leczenia jaskry jest obniżanie ciśnienia wewnątrzgałkowego metodami takimi jak: stosowanie leków miejscowych lub doustnych, laseroterapia oraz zabiegi chirurgiczne. Wprowadzenie w świecie medycznym najnowszych trendów, czyli operacji minimalnie inwazyjnych (MIGS) zmusza naukowców do zastanowienia się czy rzeczywiście stare, złote standardy leczenia są wystarczająco dobre, czy nie trzeba może czegoś zmienić.
Najważniejszym zadaniem dla chirurga jest dobranie odpowiedniej metody leczenia indywidualnie według potrzeb każdego pacjenta. Ostatnio coraz częściej pojawia się pytanie, czy nie dałoby się za pomocą selektywnej trabekuloplastyki laserowej dokładniej określić miejsce, w którym następuje blokada przepływu cieczy wodnistej.
Z badań, w których analizowano architekturę kanału Schlemma przed i po zabiegu SLT, wynika, że następuje poprawa jego funkcji i że ma to swoje przełożenie na obniżenie IOP.
A to z kolei dowodzi bezpośredniego działania SLT na strukturę sieci beleczkowania oraz co za tym idzie zwiększenia odpływu cieczy wodnistej.
Prawidłowo wykonany SLT, dający efekty lecznicze pozwala stwierdzić, że pierwotna przyczyna blokady tkwiła w sieci beleczkowania. Natomiast brak powodzenia powyższej terapii, pomimo jej standardowego wykonania wskazuje na to, że problem występuje w innym miejscu. U pacjenta ze słabym efektem leczniczym po SLT najprawdopodobniej dominuje blokada poza siateczką beleczkowania i dlatego powinien on przejść procedurę MIGS. Następnym krokiem u tego chorego może być kanaloplastyka Ab – interno (ABiC).
Czy wobec takich zalet jakie niesie SLT, powinna być to metoda leczenia pierwszego wyboru? Na razie nadal prowadzone są badania oceniające skuteczność lasera. Do tej pory zebrane dane świadczą o tym, że zastosowanie SLT pozwala na zmniejszenie IOP w takim samym stopniu jak leki miejscowe pierwszego rzutu. A skoro skuteczność lasera jest podobna, może warto się zastanowić czy nie lepsze byłoby zastosowanie zabiegu SLT zamiast farmakoterapii, która często jest przyczyną miejscowych zaburzeń powierzchni oka, ma toksyczne działanie na rogówkę, indukuje włóknienie, powoduje alergię, uczucie ciała obcego oraz podrażnienie i zaczerwienienie oczu.
Informacje, które daje nam prawidłowo wykonany SLT mogą być cennym narzędziem diagnostycznym. Wyniki badań nad skutecznością stosowania trabekuloplastyki laserowej w porównaniu z zastosowaniem leczenia miejscowego ciągle motywują lekarzy do weryfikacji złotych standardów w leczeniu jaskry.
Na podstawie: SLT valuable tool in individualized approach for glaucoma management. Benefits stem from ability to reduce IOP, use as diagnostic aid, synergy with MIGS.” January 10, 2018; By Inder Paul Singh, MD
