“Jak rozpoznać i leczyć toksoplazmozę oczną.”

Toksoplazmoza jest chorobą zakaźną przenoszoną przez pierwotniaka Toxoplazma
Gondi. Pasożyt ten może żyć zarówno w komórkach zwierząt jak i człowieka.
Żywicielem ostatecznym jest kot, który pełni funkcję nosiciela. Natomiast człowiek i
inne zwierzęta jako żywiciele pośredni chorują na toksoplazmozę. Choroba może być
nabyta lub wrodzona. Toksoplazmozę nabytą możemy podzielić na postać
uogólnioną, węzłową lub oczną.
W magazynie okulistycznym “ Review of ophthalmology” poruszony został temat
rozpoznania i leczenia toksoplazmozy ocznej. Problem dotyczy zarówno okulistów
jak i lekarzy chorób zakaźnych. Pomimo, że artykuł nie należy do najnowszych i nie
znajdziemy w nim najświeższych nowinek okulistycznych uważam, że warto
zapoznać się z jego treścią. Autorzy słusznie zauważają, że zakażenie T. Gondi jest
jedną z najczęstszych zidentyfikowanych przyczyn zapalenia błony naczyniowej na
świecie.

Objawy i diagnostyka.
Pierwotnie uważano, że toksoplazmoza wrodzona jest najczęstszą manifestacją,
natomiast jak się okazuje forma nabyta występuje coraz częściej.
U osób ogólnie zdrowych, i bez zaburzeń odporności choroba zazwyczaj przebiega
bezobjawowo i jest procesem samoograniczającym się.
W toksoplazmozie wrodzonej typowo w plamce występuje okrągła blizna o
wyraźnych brzegach otoczona przegrupowaniami barwnika często w obu oczach.
Rzadko, ale również może wystąpić małoocze, zanik nerwu wzrokowego,
zwłóknienie siatkówki, zaćma lub trakcyjne odwarstwienie siatkówki. Często
dochodzi też do nawrotów zapalenia siatkówki i naczyniówki spowodowanych
uwalnianiem się cyst. Toksoplazmoza nabyta najczęściej nie daje żadnych objawów.
Kliniczna manifestacja toksoplazmozy ocznej zależy od wieku pacjenta i lokalizacji.
Wysięk w ciele szklistym oraz umiejscowienie zmian zapalnych w siatkówce, może
prowadzić do znaczengo pogorszenia widzenia zwłaszcza jeśli dotyczy plamki lub
tarczy nerwu wzrokowego. Jeśli zmiana występuje obwodowo choroba może być
niezauważona. Pacjent zgłasza się najcześciej z powodu zamazywania obrazu oraz
mętów prze oczami.
Diagnoza toksoplazmozy ocznej jest najczęściej stawiana na podstawie objawów
klinicznych. Warto oznaczyć przeciwciała IgM, które wskazują na aktywną infekcję
oraz przeciwciała i awidność IgG.
Toksoplazmozę należy różnicować z takimi chorobami jak: CMV, HSV, półpasiec,
toksokaroza, grzybicze zapalenie siatkówki, kiła, gruźlica.
Prewencja polega na gotowaniu i mrożeniu mięsa, myciu warzyw, owoców, rąk.
Unikaniu picia wody z nieznanych źródeł.

Leczenie.
Celem leczenia jest zatrzymanie namnażania paszyta podczas aktywnego okresu
zapalenia siatkówki i nacyzniówki. Najbardziej powszechnym sposobem leczenia jest
tzw. Klasyczna terapia, w której skład wchodzi pyrimetamina i sulfadiazyna oraz
kortykosteroidy. Alternatywne leczenie obejmuje zastosowanie klindamycyny,
tmetoprimu z sulfametazolem, spiramycyny, monicykliny, azytromycyny, atowakonu
i klarytromycyny.

Na podstawie: Begin – BMS Zone End – BMS Zone Masoud Soheilian, MD,
Alireza Ramezani, MD, Roham Soheilian, Tehran, Iran, PUBLISHED 15 FEBRUARY 2011
“How to Diagnose & Treat Ocular Toxoplasmosis”

Ilustracja, źródło

Pełna treść artykułu pod adresem LINK