Neuropatia wzrokowa Lebera – terapia genowa.

neuropatia wzrokowa lebera

“Terapia genowa może uratować ostrość widzenia u pacjentów z neuropatią wzrokową Lebera.”

Dziedziczna neuropatia wzrokowa Lebera (LHON) jest to choroba genetyczna powodowana przez mutacje mitochondrialnego DNA dziedziczonego po matce. Może zarówno dotyczyć mężczyzn jak i kobiet. Typowo chorują młodzi mężczyźni, chociaż może się ujawnić również u kobiet pomiędzy 10 a 60 r. ż. Przebieg choroby jest podstępny, objawia się nagłą, bezbolesną jednostronną utratą widzenia, w krótkim czasie zostaje zajęte również drugie oko.

Miejscowo na dnie oka można zaobserwować przekrwienie tarczy n. II z delikatnym zatarciem granic, poszerzenie  naczyń na tarczy(mikroangiopatia okołotarczowa) mogą pojawić się teleangiektazje, obrzęk okołotarczowy RNFL. W badaniu pola widzenia występują najczęściej ubytki centralne i okołocentralne. W angiografii fluoresceinowej nie występuje przeciek na tarczy.

Dotychczas pacjenci, których dotknęła choroba, pomimo licznych prób leczenia byli skazani na utratę wzroku. W związku z nieskutecznością wielu metod terapeutycznych, poza obiecującymi wynikami stosowania idebenonu,  naukowcy rozpoczęli badania nad terapią genową LHON.

Najczęstsza mutacja mtDNA występuje w pozycjach 11778, 14484 i 3460.
U 60 % pacjentów z LHON występuje mutacja punktowa m. 11778G> A w podjednostce 4 kompleksu I łańcucha oddechowego NADH(ND4).  Prace badacze nad terapią genową dają nowe nadzieje. Trzeba mieć jednak świadomość, że ND4 jest genem mtDNA, natomiast wprowadzany fragment adenowirusa 2 (AAV2) –ND4 może tylko wnikać do jądra, nie do mitochondrium. Naukowcy poradzili sobie z tym problemem konstruując jądrową wersję mitochondrialnego ND4. Badanie zostały przeprowadzone na 7 mężczyznach i dwóch kobietach. Każdej z 9 osób  podawano pojedynczą dawkę wstrzyknięcia rAAV2-ND4 do ciała szklistego.

Pacjenci obserwowani byli przez 9 miesięcy. Oceniano ich ostrość wzroku, pole widzenia oraz obraz OCT tarczy i badania elektrofizjologiczne. U większości pacjentów zaobserwowano poprawę ostrości wzroku oraz pola widzenia. Grubość RNFL nie uległa zmianie. Dodatkowo regularnie przeprowadzano badania krwi i moczu, u wszystkich pacjentów wyniki były prawidłowe. Nie zaobserwowano żadnych ogólnoustrojowych skutków ubocznych terapii.

Z przeprowadzonego badania klinicznego wynika, że terapia genowa doszklistkowym zastrzykiem jest bezpieczna i potencjalnie skuteczna w leczeniu pacjentów z neuropatią wzrokową Lebera.  Potwierdzenie skuteczności wymaga jednak objęcia badaniem klinicznym większej liczby osób oraz obserwacji długoterminowych. Z niecierpliwością czekamy na wyniki kolejnych badań.

Na podstawie: Efficacy and Safety of rAAV2-ND4 Treatment for Leber’s Hereditary Optic Neuropathy Xing Wan, Han Pei, Min-jian Zhao, Shuo Yang, Wei-kun Hu, Heng He, Si-qi Ma, Ge Zhang, Xiao-yan Dong, Chen Chen, Dao-wen Wang & Bin Li;

Artykuł źródłowy znajduje się pod adresem LINK