“Wpływ zespołu suchego oka na komfort życia.”
Zespół suchego oka (ZSO) to wieloczynnikowa choroba dotykająca 6-34% populacji osób dorosłych. Jednym z największych wyzwań dla lekarzy w terapii suchego oka jest wczesne postawienie diagnozy oraz włączenie skutecznej terapii. Pomimo wielu opracować oraz wytycznych ZSO jest często błędnie diagnozowane. Do tej pory nie ma jednego „złotego” badania diagnostycznego, które w jednoznaczny sposób potwierdzałoby diagnozę, wiąże się to z mnogością objawów oraz wielorakim sposobem ich opisów przez pacjentów.
Na podstawie wieloośrodkowego badania Ocular Dryness DIsease SEveritY (ODDISSEY) europejscy eksperci opublikowali algorytm, ułatwiający ocenę stopnia nasilenia objawów, opartą na dwóch głównych kryteriach: barwienia rogówki fluoresceiną oraz kwesstionariuszu OSDI (Ocular Surface Disease Index). Należy zauważyć, iż niewłaściwa terapia ZSO obniża jakość życia pacjentów.
Różnorodne formularze stosowane w badaniach klinicznych m.in. SANDE, OSDI, DEQ, CANDESS, OSD-QoL, IDEEL, potwierdziły, iż ZSO znaczącą wpływa na wykonywanie codziennych czynności.
Labetoulle i wsp. opublikowali na łamach British Journal of Ophthalmology pracę w której starają zrozumieć sposób w jaki ZSO jest odbierane przez pacjentów oraz jak schorzenie wpływa na komfort ich życia.
METODY:
Ankieta, która została zastosowana w badaniu składała się z 35 pytań: 9 tzw. pytań screeningowych w celu potwierdzenia spełnienia kryteriów włączenia przez pacjentów oraz 26 pytań związanych z demografią, wpływem ZSO na codzienne obowiązki, diagnozę oraz terapię. Ankieta ta została przygotowana w następujących językach: angielskim, niemieckim, włoskim, francuskim oraz hiszpańskim. Kryteria włączenia stanowiły: diagnoza ZSO, codzienne stosowanie kropli nawilżających przez co najmniej 6 miesięcy, wiek ponad 40 lat. Używanie soczewek kontaktowych stanowiło kryterium wykluczenia z badania. Dziewięć pytań wstępnych wypełnionych zostało anonimowo przez 52786 osób. Do badania zostało zakwalifikowanych 810 osób, 104 pacjentów zostało wyłączonych z badania. Średni czas wypełnienia ankiety wynosił 20 min.
WYNIKI
Pacjenci z Wielkiej Brytanii charakteryzowali się najdłuższym czasem trwania ZSO, najkrótszy czas trwania DED zaobserwowano we Francji. Średni ogólny czas trwania ZSO wynosił 62.2 miesiąca. 288 pacjentów (41%) z 706 pacjentów nie zostały zdiagnozowane w ciągu dwunastu miesięcy od wystąpienia objawów po raz pierwszy; 197 (28%) pacjentów zdiagnozowanych zostało w ciągu pierwszego roku od wystąpienia objawów i około 13% pacjentów (91 osób) zdiagnozowano po roku trwania choroby. Do opisu ZSO pacjenci najczęściej stosowali określeń: suche, swędzące, uczucie ciała obcego, podrażnione.
Zdecydowana większość pacjentów (66%) odbiera ZSO jako „dyskomfort”, zaś 19% jako „chorobę”.
W ocenie wpływu na codziennie życie pacjenci zgłaszali najczęściej konieczność używania okularów przeciwsłonecznych, problemy występujące w trakcie czytania, aż 13% pacjentów z powodu dolegliwości ze strony ZSO budzi się w nocy. Dla 30% pacjentów ZSO znacząco obniża jakość życia.
W tym miejscu należy nadmienić, iż dłuższy czas do postawienia rozpoznania negatywnie wpływa na komfort życia.
Materiały oryginalne dostępne TUTAJ
Na podstawie: Labetoulle M, Rolando M, Baudouin C, et al. Patients’ perception of DED and its relation with time to diagnosis and quality of life: an international and multilingual survey. British Journal of Ophthalmology Published Online First: 21 December 2016. doi:10.1136/bjophthalmol-2016-309193
.
