Zróżnicowanie parametrów rogówki i odcinka przedniego oka u pacjentów ze stożkiem rogówki.
Kształt przedniej powierzchni rogówki w oczach ze stożkiem rogówki można scharakteryzować wykorzystując szereg parametrów (tzw. deskryptorów) topograficznych. Jednakże wczesna skuteczna diagnostyka tego schorzenia wymaga złożonej analizy wielu parametrów oraz dodatkowych współczynników i innych zmiennych, możliwych do określenia przy użyciu wyspecjalizowanego oprogramowania lub urządzeń peryferyjnych. W kilku przeprowadzonych dotychczas badaniach określano parametry krzywizny rogówki, jej grubość oraz głębokość komory przedniej w oczach zdrowych i ze stożkiem przy użyciu systemu obrazowania Scheimpfluga.
Wymiar strzałkowy (tj. strzałka łuku) przedniej powierzchni rogówki jest wykorzystywany do określenia zależności między zmianą mocy optycznej rogówki a głębokością ablacji w chirurgii refrakcyjnej oraz monitorowania zmian grubości rogówki w ortokeratologii. Choć koncept ten zadebiutował już w kontaktologii przy doborze soczewek w oczach z prawidłową rogówką, wiele wytycznych nadal opiera się na promieniu rogówki jako kluczowym parametrze doboru pierwszych, próbnych soczewek, również w oczach ze stożkiem rogówki. W poszukiwaniu bardziej precyzyjnych parametrów, przy doborze soczewek twardówkowych oraz opisie kształtu obwodowej części rogówki w oczach zdrowych i ze stożkiem rogówki zaczęto wykorzystywać głębokość krzywizny rogówki w płaszczyźnie strzałkowej mierzoną w badaniu OCT.
Celem badania przeprowadzonego w Hiszpanii na 88 oczach 88 osób łącznie (44 oczy 44 pacjentów ze stożkiem rogówki i 44 oczy 44 zdrowych ochotników) było lepsze zrozumienie geometrii rogówki ze stożkiem. Wykorzystując system obrazowania Pentacam przeprowadzono zatem analizę, scharakteryzowano i przebadano różne parametry odcinka przedniego oka w obu grupach uczestników. Nowe parametry ad-hoc mierzono wzdłuż średnicy poziomej na obrazach Scheimpfluga, definiując głębokość komory przedniej jako sumę dwóch odległości: strzałki łuku rogówki od śródbłonka oraz odległości od punktu końcowego łuku do przedniej powierzchni soczewki (DL).
Stwierdzono istotne statystycznie różnice (p < 0,05) między oczami zdrowymi a ze stożkiem w zakresie wszystkich badanych parametrów rogówki. Istotna statystycznie była też różnica w zakresie głębokości komory przedniej (odpowiednio 3,06±0,43mm vs. 3,34±0,45mm dla oczu zdrowych i ze stożkiem; p=0,004). Źródłem tej różnicy okazało się zwiększenie odległości DL (0,40±0,33 mm w oczach zdrowych vs. 0,61±0,45 mm w oczach ze stożkiem; p = 0,014), nie zaś zmiana głębokości krzywizny rogówki w płaszczyźnie strzałkowej.
Wyniki te wskazują, że w przebiegu stożka rogówki dochodzi do zmian w obrębie centralnej i obwodowej części rogówki, a także do odkształcenia twardówki przy rąbku. Odległość DL okazała się użyteczna w charakteryzowaniu wydłużenia doprzedniego rogówki i rozciągania tkanki twardówki w oczach ze stożkiem. Wyniki te mogą pomóc w śledzeniu progresji schorzenia, a także konstrukcji i doborze soczewek kontaktowych.
Opracowano na podst. E. Mas-Aixala, et al., The variability of corneal and anterior segment parameters in keratoconus, Contact Lens & Anterior Eye (2016), http://dx.doi.org/10.1016/j.clae.2016.05.003)
Oprac. Karolina Kalisz, www.medical-interpreter.pl
