“Infekcje rogówki – czyli wyzwania w postawieniu diagnozy oraz aktualności w leczeniu.”
W magazynie Touchophpthalmology możemy znaleźć bardzo ciekawy wywiad ekspercki z Profesorem i Ordynatorem Oddziału Okulistyki na Uniwersytecie Medycznym w Maryland na temat infekcji rogówki, stawianiu prawidłowej diagnozy oraz poprawnego prowadzenia pacjenta.
Przyczynami zapalenia rogówki mogą być bakterie, grzyby, wirusy, jak również ameby. Infekcja wymaga pilnej interwencji okulistycznej, ponieważ nieleczona może prowadzić do przymglenia rogówki, a tym samym do utraty wzroku. Jakość leczenia w ostatnich latach uległa poprawie, jednak wzrosła oporność na leki, co stawia nowe wyzwania przed lekarzami.
Specjalista dr Bennie H Jeng w wywiadzie daje wskazówki i doradza jak najlepiej radzić sobie w różnych sytuacjach związanych z leczeniem. Pierwsza wskazówka dotyczy postępowania w przypadku oporności na antybiotyki. Jak zauważa Profesor pomimo, że globalnie wzrasta opornosć na antybiotyki, to jednak w okulistyce nie stanowi to jeszcze aż tak dużego problemu. Bakteryjne zapaleniem rogówki wywołanym przez MRSA jest oporne na leczenie miejscowymi fluorochinolonami, zwłaszcza starszej generacji (Ciprofloxacyna
i Ofloxacyna), ale także dla nowszych (Moxifloksacyna i Gatifloxacyna).
Dlatego najlepszym wyborem w powyższym przypadku jest zastosowanie wankomycyny.
Kolejnym zagadnieniem jest grzybicze zapalenie rogówki, które wymaga agresywnego leczenia. Jednym z problemów jest to, że np w USA lekiem dostępnym komercyjnie do leczenia jest tylko natamycyna. Nowe technologie takie jak obrazowanie konfokalne ułatwia postawienie diagnozy. W badaniach (The recent Mycotic Ulcer Treatment Trial (MUTT) ) wykazano przewagę natamycyny nad worykonazolem, jednak były one prowadzone na specyficznej grupie pacjentów, dlatego konieczne jest dalsze pogłębienie i poszerzenie wiedzy na ten temat.
Zapalenie rogówki wywołane acanthamoebą (AK) jest problematyczne i często niezdiagnozowane. Profesor zwraca uwagę jak bardzo ważny jest wywiad, aby usprawnić proces diagnostyczny. Jeśli pacjent nosi soczewki lub pływał w wodzie, gdzie mogą występować te drobnoustroje możemy już mieć podejrzenie konkretnej etiologii. Jak zauważa ekspert często AK jest rozpoznawana dopiero, gdy podczas badania są widoczne nacieki pierścieniowate, jednak w tym momencie infekcja jest już w późniejszych fazach. Niespecyficzne zapalenie rogówki, wraz z bólem oraz historia z czynnikami ryzyka powinny wskazywać lekarzowi uwagę na diagnozę pełzakowatego zapalenia rogówki.
A jak odróżnić infekcję VZV od HSV?
Wygląd kliniczny w przypadku obu zakażeń może być podobny, dlatego ważna jest historia choroby pacjenta. Pacjent z potwierdzoną wcześniejszą historią zakażeń oczu HSV prawdopodobnie (ale nie zawsze) ma zapalenie rogówki HSV. Podobnie, u pacjenta z przebiegiem wysypki skórnej możemy spodziewać się zakażenia VZV.
Chociaż leczenie zapalenia rogówki VZV wymaga większego dawkowania przeciwwirusowego niż zapalenia rogówki HSV, w razie wątpliwości, leczenie wyższą dawką nie jest błędem i jest ogólnie bezpieczne.
Na podstawie: Corneal Infections—Challenges in Diagnosis and Update on Management. An expert interview with Bennie H Jeng. Department of Ophthalmology and Visual Sciences, University of Maryland School of Medicine, US
Pełna treść oryginalnego artykułu poniżej.
Źródło: TUTAJ
