Enukleacja – implanty oczodołowe i techniki operacji.

Okulista Warszawa

“Enukleacja – implanty oczodołowe i techniki operacji.”

Enukleacja jest to zabieg  polegający na usunięciu gałki ocznej z pozostawieniem  mięśni zewnątrzgałkowych, spojówki oraz fragmentu nerwu wzrokowego. Operacja wyłuszczenia jest podejmowana wtedy, gdy inne opcje terapeutyczne nie są już możliwe. Zabieg enukleacji odbywa się typowo w znieczuleniu ogólnym i charakteryzuje się wysokim profilem bezpieczeństwa. Najczęstszym wskazaniem do wykonania operacji jest stan po urazie gałki ocznej, drugie miejsce zajmują guzy wewnątrzgałkowe.  Pozostałe wskazania to między innymi: ślepe bolesne oko, względy kosmetyczne, zakażenie wnętrza gałki ocznej.  Samo usunięcie gałki ocznej nie jest oczywiście całkowitym rozwiązaniem problemu. Medycyna musiała zająć się również kwestią wyglądu pacjenta po zastosowanym leczeniu.  Dlatego w miejsce loży pooperacyjnej zaczęto wstawiać implanty oczodołowe oraz epiprotezy. Pozwoliło to na dobry końcowy efekt kosmetyczny oraz możliwość poruszania protezą gałki ocznej.  Implanty wewnątrzgałkowe mogą być wykonane z różnych materiałów takich jak chrząstka, kości, złoto, srebro, aluminium, sylikon, szkło, hydroksyapatyt, polietylen i wiele innych.

Autor artykułu dzieli impanty wewnątrzgałkowe na dwie główne grupy: niezintegrowane (polimetyloakrylanowe, PMMA) oraz zintegrowane porowate.

Różnica polega na tym, że implanty zintegrowane pozwalają na rozrost warstwy włóknisto–naczyniowej lub zespolenie z tkankami oczodołu. Badacze udowodnili, że porowate implanty w badaniach PET i CT absorbują kontrast, co ma świadczyć o ich metabolicznej aktywności, której nie zaobserwowano  w przypadkach wszczepów implantów niezintegrowanych.

Jak technicznie przebiega operacja?

Zazwyczaj zabieg jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym. Pierwszy etap polega na odcięciu spojówki od rąbka chirurgicznego, drugi na odłączeniu torebki Tenona.  Następnie cztery mięśnie proste po uprzednim zabezpieczeniu szwami wchłanialnymi są odcinane. Gałka oczna powinna być pociągnięta ku przodowi, co pozwala na przecięcie nerwu wzrokowego. Operator po usunięciu gałki sprawdza raz jeszcze rozmiar, implantu, który ma być zastosowany. W pełnej treści artykułu autor porównuje trzy główne techniki enukleacji z użyciem różnych rodzajów implantów.  Zestawienie dotyczy: rodzaju zastosowanego implantu, materiału z którego jest wykonany, repozycji mięśni prostych, opieki pooperacyjnej, najczęstszych powikłań oraz kosztów zabiegu.

Idealny implant oczodołowy oraz techiniki chirurgiczne powinny gwarantować pacjentowi odpowiednią ruchomość protezy oraz zapewnić dobry efekt kosmetyczny, nie powodując przy tym  zbyt wielu komplikacji takich jak wypadnięcie, bądź przemieszczenie implantu, czy też przewlekły stan zapalny. Dlatego tak ważne jest dobranie odpowiedniego rozmiaru implantu, umiejscowanie go dostateczenie głęboko w oczodole, precyzyjne zamknięcie torebki Tenona nad implantem oraz beznapięciowe zabezpieczenie spojówki.

Na podstawie: „Enucleation Surgery—Orbital Implants and Surgical Techniques” Yacoub A Yousef, US Ophthalmic Review, 2016;9(1):46–8 DOI: http://doi.org/10.17925/USOR.2016.09.01.46 “Touch of Ophthalmology”

 

Pełny artykuł znajduje się pod adresem LINK