„Mikrobiologia nabytych zwężeń dróg łzowych.”
Nabyte zwężenie dróg łzowych najczęściej jest wynikiem stanu zapalnego lub idiopatycznego włóknienia. Pacjenci, których dotyczy narzekają na nadmierne łzawienie, a często w przypadku współistniejącej infekcji czy zapalenia zaczerwienienie, ból i wydzielinę patologiczną.
Schorzenie może przebiegać jako ostre lub przewlekłe i często jest czynnikiem znacznie obniżającym jakość życia.
W niedawno opublikowanym w Clinical Ophthalmology artykule, zaprezentowano wyniki badań mikrobiologicznych u pacjentów w wieku 20-89 lat z różnymi formami zwężenia dróg łzowych. Na podstawie 79 pozytywnych posiewów ze stu oczu prześledzono udział poszczególnych mikroorganizmów w patogenezie schorzenia. Posiewy pobierano bezpośrednio z woreczka łzowego po stronie zajętej stanem zapalnym. Odkryto, że w 40,5% przypadków infekcje miały charakter mieszany (wykazano obecność 2 i więcej mikroorganizmów). Największy udział miały bakterie Gram-dodatnie (57%), następnie Gram-ujemne (49,4 %), beztlenowce (30,4 %) i grzyby (5,1%). Antybiogramy wskazały na ciprofloksacynę i chloramfenikol jako na najskuteczniejsze antybiotyki w terapii bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych.
Wyniki były analizowane statystycznie pod różnym kątem w tym z wyodrębnieniem podgrup m.in. zależnie od płci i czasu trwania choroby.
Jednym z najważniejszych wniosków z badania było stwierdzenie, że leczenie przeciwbakteryjne stosowane w przypadkach przewlekłej postaci zapaleń dróg łzowych znajduje uzasadnienie. Autorzy wskazali najlepsze preparaty do zastosowania w leczeniu empirycznym.
